Для нацыянальнай рускай кухні характэрна вялікая разнастайнасць і прастата. Папулярнымі былі розныя супы, ужывалася мяса рознага віду: свініна, мяса буйной рагатай жывёлы, бараніна і мяса дзікіх жывёл. Як дабаўкі шырока выкарыстоўваліся смятана, тварог і іншыя малочныя прадукты. З салодкіх страў — запечаныя ў печы яблыкі і іншая сушаная гародніна і садавіна, розная выпечка. У святочныя дні, напрыклад, на Масленіцу, пяклі бліны, на Вялікдзень — велікодныя пірагі (кулічы і пасху).
Своеасаблівая кухня рускіх старавераў. Пасля царкоўнага расколу прыхільнікі старой веры спрабавалі захаваць свае традыцыі не толькі ў рэлігійным жыцці, але і ў побыце. Кухня старавераў — гэта руская кухня сярэдзіны XVII стагоддзя, якая дайшла да нас без асаблівых змяненняў. Яна складаецца са скаромнай (малочна-яечна-мясной) і поснай ежы (раслінна-грыбной). Галоўным прадуктам харчавання лічыўся ржаны хлеб. У вялікай колькасці выкарыстоўваліся прадукты расліннага паходжання. Гародніну елі не толькі ў сырым выглядзе, але і вараную, параную, печаную, квашаную, салёную і мочаную. Традыцыйнымі нацыянальнымі стравамі здаўна з'яўляюцца суп з квашанай капусты — кіслая капуста, бурачны суп — бацвінне, розныя кашы, гарох, боб, грыбы, кісель, травяная гарбата.
Першапачаткова ў старавераў было шмат розных абмежаванняў у культуры харчавання: асобны посуд для сябе і гасцей, адмова ад ужывання канкрэтных прадуктаў харчавання — мяса труса, бабра і каня, рыбы без лускі і г.д., забароненых яшчэ ў Старым Запавеце. Імкнуліся не купляць прадукты харчавання, а выкарыстоўваць толькі выгадаваныя і вырабленыя ў сябе ў гаспадарцы. Акрамя паўсядзённых забарон і прадпісанняў, існавалі абмежаванні, звязаныя з царкоўнымі пастамі. Стараверы, як і праваслаўныя, выконваюць чатыры шматдзённыя пасты, прынятыя Царквой, аднадзённыя пасты па серадах і пятніцах, а таксама ў асабліва вызначаныя Царквой дні. Трэба адзначыць, што пад уплывам часу характэрныя для старавераў абмежаванні ў харчаванні сталі не так ярка выяўленымі, іх значэнне залежыць ад традыцый кожнай сям'і і рэлігійнасці чалавека.
Дзякуючы спагадлівасці мясцовых гаспадынь можна пазнаёміцца з рэцэптамі страў, якія падаваліся на стол з пакалення ў пакаленне, захоўваючы рэцэпты рускай кухні Краслаўскага краю на доўгія часы.