Kuchnia łatgalska charakteryzuje się prostymi i sycącymi codziennymi daniami, które składają się ze składników własnej produkcji: mleko, kwaśne mleko (po łatgalsku - ryuguļs), ser biały, śmietana, masło, chleb, kasze i zupy, ziemniaki (po łatgalsku – buļbas), cebule, kapusta, różne warzywa strączkowe, mięso - najczęściej solone lub suszone. Wyjątkową czynnością było pieczenie chleba. Chleb był uważany za symbol dostatku, świętość domostwa i rodziny.
Szczególnie ściśle przestrzegano okresów postu, w których zmniejszano porcje jedzenia i rezygnowano ze spożywania mięsa. Okres postu poprzedzał tzw. „przedpoście”, w którym przygotowywano dania mięsne. Ulubiona potrawa to różnego rodzaju naleśniki (po łotewsku - bļīni). Potrawy świąteczne nie odróżniały się szczególnie od codziennych, jednak w trakcie świąt przygotowywano nieco bardziej tłuste potrawy, na przykład różnego rodzaju kiełbasy z mielonego lub siekanego mięsa (po łatgalsku - kilbasys), jak również kasze, ziemniaki, czarne, zimne nóżki (po łatgalsku – studiņs/ studziņs, kvašelina, aukstuo gaļa), jak również wypiekano różne przysmaki z mąki pszennej (ciasta drożdżowe, pierożki, placki i domowe ciastka). Dla łatgalskich gospodyń wyjątkowym produktem był ser, który często podawano z własnoręcznie warzonym domowym piwem. Przepisy kulinarne były przekazywane z pokolenia na pokolenie, dlatego też w przepisach doświadczonych gospodyń rzadko można było napotkać takie jednostki miar jak gramy czy litry. Najlepszymi jednostkami były garść, szczypta, szklanka, kawałek, na oko lub do smaku.
Podobne przepisy kulinarne spotkać można w kuchniach innych narodów tu mieszkających. Na przykład, guļbešņīki (faszerowane roladki przygotowywane z gotowanych ziemniaków), zacirka (zupa mleczna ze startymi lub kruszonymi kluseczkami), krupniks (gęsta zupa z kaszą jęczmienną), kisiel owsiany, który gotowali również miejscowi Rosjanie, Białorusini i Polacy, naleśniki smażone przez Rosjan, Białorusinów, Polaków i Żydów, cymes - brukiew duszona w piecu chlebowym - potrawę o takiej nazwie, ale z innymi składnikami, gotowali również miejscowi żydzi.
Dzięki zaangażowaniu gospodyń okręgu krasławskiego zamieszczamy przepisy potraw, które kładły one na stół od pokoleń, dzięki czemu możemy zaprezentować to, co charakterystyczne właśnie dla kuchni łatgalskiej okręgu krasławskiego oraz zachować przepisy potraw dla następnych pokoleń.